Είδαμε το "HIV" του Θανάση Τριαρίδη στο θέατρο Άβατον

Η Λίλα Παντελίδου, μετά την περσινή επιτυχία της παράστασης, HIV, επιστρέφει στο έργο του Θανάση Τριαρίδη, προσεγγίζοντάς από την αρχή και παρουσιάζοντας μια νέα, τελείως διαφορετική παράσταση, που έκανε πρεμιέρα στις 14 Οκτωβρίου 2025 στο Θέατρο Άβατον.

Αυτή τη φορά τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Γιώργος Γκιόκας, που προσεγγίζει το κείμενο με μια πολυδιάστατη οπτική, δίνοντας έμφαση στη φωνή της καταπιεσμένης κραυγής. Από την παράσταση δεν λείπουν και οι στιγμές χιούμορ, που μέσα σ’ ένα τραγικό πλαίσιο, αναδεικνύουν την ανθρώπινη ευαλωτότητα και την κοινωνική υποκρισία.

Το έργο

Ένας θεατρικός μονόλογος της Επίφανι Γκούντμαν, ενός μικρού κοριτσιού που γεννήθηκε στην Νιγηρία, απήχθη
και έγινε θύμα trafficking, βρέθηκε σεξουαλική σκλάβα στις πιάτσες της Ευρώπης και αυτοκτόνησε στην Αθήνα το 2013, δέκα μέρες μετά την προώθηση των προσωπικών της στοιχείων, καθώς και της φωτογραφίας της, στον Τύπο για
«να ενημερωθούν οι πελάτες της πως έχει AIDS.» Διαπομπεύθηκαν κάποιες σεξεργάτριες , όχι όμως οι πελάτες τους, που και αυτοί θα διέσπειραν τον ιό, όμως τα πρόσωπά τους δεν εκτέθηκαν ποτέ. Η Επίφανι Γκούντμαν είναι φανταστικό πρόσωπο. Η ιστορία της .όμως είναι αληθινή. Μια ηθοποιός που αναγκάζεται να παίξει ένα έργο που απεχθάνεται.
Μια Νιγηριανή πόρνη που αυτοκτονεί στο Τμήμα Προσωρινής Κράτησης. Μια σκοτεινή φιγούρα που κινεί τα νήματα της απελπισίας τους, που τους συνοδεύει κάθε τόσο, ακολουθεί ακόμα και τις μύχιες σκέψεις τους .
Και ένα ραδιόφωνο που αυτοβούλως επιβάλει τον ήχο μιας πραγματικότητας ανεξέλεγκτης, εφιαλτικής, απάνθρωπης: τον ήχο της πραγματικότητάς μας. Η παράσταση είναι βασισμένη στο ομώνυμο έργο του Θανάση Τριαρίδη, το οποίο αφορμάται από τα γεγονότα του 2012, όταν τα πρόσωπα δεκάδων γυναικών φορέων του HIV διαπομπεύονται στα μέσα ενημέρωσης με την κατηγορία πως σκορπούν τον τρόμο του AIDS παρέχοντας σεξουαλικές υπηρεσίες.

Ο συγγραφέας δηλώνει ότι έγραψε το έργο αυτό «στην Αντίς Αμπέμπα της Αιθιοπίας στις αρχές του 2017, υπό συνθήκες ιδιαίτερης συναισθηματικής φόρτισης, και θέλοντας να μιλήσει για τα ανυπολόγιστα (σήμερα περισσότερα από 40 εκατομμύρια των γυναικών του καιρού μας που απάγονται για να καταλήξουν μέσω του trafficking σεξουαλικές σκλάβες.». Ήθελα προφανώς να καταδείξει ότι τα εγκλήματα αυτά δεν είναι μόνο μιας γνωστής σπείρας ,
αλλά είναι εγκλήματα που πρέπει να επωμιστεί όλη η κοινωνία. Είναι μια συνέχεια των σκλαβοπάζαρων.
Είναι μια μαύρη φιγούρα, μια τύψη, ένα καρκίνωμα, που μετακυλύουμε μέσα στους αιώνες.

Η παράσταση

Η Λίλα Παντελίδου ερμηνεύει πολύ εσωτερικά την πληγωμένη, κοινωνικά εξαπατημένη και εξαθλιωμένη σεξεργάτρια, και την ηθοποιό που εξαναγκάζεται σε έναν ρόλο που δεν της αρέσει. «Το HIV είναι ένα έργο για ένα βιασμένο και δολοφονημένο κορίτσι – και για το όνειρο του που μπορεί να μείνει ζωντανό.» καθώς έχει δηλώσει ο συγγραφέας.
Ο σκηνοθέτης Γιώργος Γκιόκας το αφουγκράστηκε και ετοίμασε μια παράσταση που « παίζει με τις εικόνες και τον ήχο, αποτολμά εξωκειμενικούς παραλληλισμούς, ισορροπεί μεταξύ κωμικού και τραγικού, κατακρημνίζεται εν τέλει απολαυστικά και αυτοσαρκάζεται πολύ», αφήνοντας αναπάντητο το αιώνιο αυτό γιατί;
Γιατί σε εμένα; Αυτή η αδικαιόλογητη κοινωνική αδικία, που απευθύνεται πάντα απέναντι στους αδύναμους.
Αυτή η αηδιαστική δυστυχία, που μας καθιστά όλους ενόχους. Η παρουσία της μαύρης σκιάς (Γιώργος Γκιόκας) ,
αυτού του φαντομά, που είναι η μόνιμη απειλή, ο θάνατος, η ασθένεια και οπωσδήποτε η κατάθλιψη και
η αυτοκτονική τάση παίζει έναν ρόλο καταλυτικό στην παράσταση και εγκαλεί τον θεατή. Τα κόκκινα γάντια είναι
το αίμα, ο θάνατος. Ο θάνατος θωπεύει τη γυμνή γυναίκα, η ίδια η ασθένεια, το τέλος. Μεταχειρίζεται το σώμα
της γυναίκας σαν πράγμα. Έτσι είναι το trafficking, η δουλεία, σε οποιοδήποτε χώρο ή με οποιαδήποτε αφορμή εμφανίζεται. Το HIV είναι μια κοινωνική νόσος, μια ανοσοκαταστολή, όπου το κοινωνικό σώμα ευάλωτο από τον ιό, είναι επιρρεπές σε οποιαδήποτε απάνθρωπη εκμετάλλευση, λιντσάρισμα, εκμετάλλευση, ισοπέδωση οποιουδήποτε ανθρώπου και οποιουδήποτε όντος, χωρίς διάκριση , έτσι κατά το δοκούν. Μεταλλάσσεται σε ένα απρόσωπο, σα μαύρη σκιά ον, που ενεργεί με τη δύναμή του, με την υπεροχή του και σπέρνει αδιάκριτα τον θάνατο. Αυτό είναι η ασθένεια, αυτή. Μια υποκρισία όλων αυτών, που επιτρέπουν να συμπεριφέρονται έτσι στις γυναίκες αυτές καθώς τις απαγάγουν, από τις χώρες τους, να τις σέρνουν σε κλειστά σπίτια και να τις κάνουν αντικείμενα του σεξ για τους καθωσπρέπει πελάτες, που έρχονται να «σερβιριστούν» και να φύγουν, καθώς είναι πεπεισμένοι ότι οι γυναίκες αυτές
το έχουν επιλέξει αυτό και όχι μόνο αυτό αλλά τους αρέσει κιόλας, είναι αυτές, που τους αρέσει να δίνουν αισθησιακή ικανοποίηση. Είναι αντίστοιχο με τους σφαγείς αυτούς, που θεωρούν ότι τα ζώα επιλέγουν να σφαγιασθούν, να γίνουν τροφή για τον άνθρωπο καταναλωτή. Η φετινή εκδοχή του «HIV» έχει να αντιμετωπίσει μια ακόμη μεγάλη πρόκληση.
Το έργο ανέβηκε την περασμένη χρονιά, σημειώνοντας μάλιστα μεγάλη επιτυχία, τόσο χάρη στην ερμηνεία της Λίλας Παντελίδου, όσο και της εξαιρετικά ευρηματικής σκηνοθεσίας της Δήμητρας Κατσανίκα. Η σκηνοθετική πρόταση
του Γιώργου Γκιόκα είναι κάπως διαφορετική, καθώς ανοίγει περισσότερο το έργο στην κοινωνία και πετά το μπαλάκι
σε κάθε θεατή. Ενδιαφέρον πολύ το πώς η ηθοποιός Λίλα Παντελίδου απαντά στις νέες σκηνοθετικές οδηγίες και πως
η ίδια με την ερμηνεία της εκτοξεύει τον λόγο του Θανάση Τριαρίδή και προσωποποιεί το θέμα της κοινωνικής ασθένειας. Μια παράσταση με μεγάλο ενδιαφέρον, που υποστηρίζεται από τους φωτισμούς της Κατερίνας Μαρίας Σαλταούρα και τη μουσική σύνθεση – επεξεργασία της Πηνελόπης Μπεκιάρη ώστε να επιτευχτεί το σκοτεινό, εφιαλτικό εκείνο περιβάλλον, που επιβάλλεται από το κοινωνικό πλαίσιο.

Συντελεστές

Δραματουργική επεξεργασία – Σκηνοθεσία: Γιώργος Γκιόκας

Ερμηνεία: Λίλα Παντελίδου (μαζί της επί σκηνής ο Γιώργος Γκιόκας )

Μουσική Σύνθεση – Επεξεργασία: Πηνελόπη Μπεκιάρη

Σχεδιασμός φωτισμού: Κατερίνα Μαρία Σαλταούρα

Φωτογραφίες – Trailer: Χρήστος Κυριαζίδης

Σχεδιασμός αφίσας: Βασιλική Γκιόκα

Υπεύθυνη επικοινωνίας: Γιώτα Δημητριάδη

Εκτέλεση παραγωγής: Blackbird Theatre Company

Πληροφορίες

Χώρος: Θέατρο Άβατον
Ημερομηνίες παραστάσεων: κάθε Τρίτη έως 16 Δεκεμβρίου

Ωρα έναρξης: 21:00

Διάρκεια: 70 λεπτά

Είδος: μονόλογος

Τιμές εισιτηρίων: 14 ευρώ (γενική είσοδος), 12 ευρώ (μειωμένο)

Προπώληση: more.gr