Your blog post

Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα (5 Ιουνίου1898–19 Αυγούστου1936)

Συγγραφέας όλων των εποχών, από εκείνους που διαμόρφωσαν το παγκόσμιο θέατρο.
Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε πάρα πολλές γλώσσες και παίζονται μέχρι σήμερα στις σκηνές όλου του κόσμου.

Στην Ελλάδα ευτύχησε να μεταφραστεί μεταξύ των άλλων και από τους μεγάλους Νίκο Γκάτσο, Οδυσσέα Ελύτη,
Νίκο Εγγονόπουλο.
Καθώς και να μελοποιηθεί από τον Μάνο Χατζιδάκι, Μίκη Θεοδωράκη, Σταύρο Ξαρχάκο, Νίκο Μαμαγκάκη και Χρήστο Λεοντή. Τα μεγέθη αυτά επισφραγίζουν το μεγαλείο των ποιητικών έργων του Λόρκα.

Τα κυρίαρχα στοιχεία μέσα στα οποία εξελίσσεται η σκηνική δράση των έργων του Λόρκα ( «Ματωμένος γάμος», «Γέρμα», «Δόνα Ροζίτα», «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα»)
είναι η ισπανική ύπαιθρος τα ποτάμια, τα φεγγάρια, ο έρωτας, το πάθος, ο θάνατος που αλληλεπιδρούν καθορίζοντας τη μοίρα των ηρώων του.

Το αηδόνι της Ανδαλουσίας

Ο Φεδερίκο (αηδόνι της Ανδαλουσίας) ήταν από τα πρώτα θύματα της δικτατορίας του Φράνκο στην Ισπανία, που παρέμεινε στην εξουσία 36 χρόνια 1939-1975.

Εκείνο ‎το πρωϊνό στις 18 Αυγούστου 1936 άκουσε άγρια χτυπήματα στην πόρτα του.
Αν δεν προλάβαινε να ανοίξει θα την είχαν σπάσει!!!
Στις 19 Αυγούστου 1936 περνούσε στην αιωνιότητα.

Ήταν μονάχα μια στιγμή, που ο ξερός κρότος, από την εκπυρσοκρότηση των όπλων, αντικαταστάθηκε από τη μουσική των τσιγγάνων, σ’ αυτή που εύρισκε πάντα τη βάση της ποιητικής του ενόρασης.

…«Γεια σου Σεβίλια/ λένε οι Σεβιλιάνες/ και στη μαντήλα
τ’ όνομα σου κεντάνε./ Γεια σου Σεβίλια…..
Πόσο μ’ αρέσεις/ της Σεβίλιας ποτάμι./ στα πράσινα σου δέντρα
και στ’ άσπρα σπίτια» (Στίχοι τραγουδιού: Federico Garcia Lorca)


Καβάλα σ’ ένα μαύρο άλογο, ο Φεδερίκο ξεχύθηκε στους κάμπους της Ανδαλουσίας. Ο αέρας ανακάτευε τα σκούρα μαλλιά του και τα έριχνε στο μέτωπό του. Κάλπαζε ασταμάτητα, αλλά δεν γύρισε ούτε για μια στιγμή να κοιτάξει πίσω.

Άδικα τον περίμενε η «Γέρμα» στο « Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα». Εκείνος ήταν καλεσμένος στο «Ματωμένο Γάμο»!!!!.

Άκουσε μόνο το φεγγάρι να του ψιθυρίζει:

….«Είμ` ένας κύκνος στρογγυλός μες το ποτάμι, είμ` ένα μάτι στα ψηλά καμπαναριά, και μες στις φυλλωσιές φαντάζω ψεύτικο φως της χαραυγής.
……….Μα τούτη τη νύχτα θα βαφτούν τα μάγουλα μου κόκκινο αίμα,

(Ματωμένος Γάμος- Απόσπασμα Μετάφραση Νίκος Γκάτσος)